پارچه حریر

قوی ترین منسوجات طبیعی در جهان می باشد که این منسوجات اخیراً از نظر استحکام توسط یک ماده زیستی مهندسی شده آزمایشگاهی پیشی گرفته است، اما همچنان قوی ترین پارچه ساخته شده از طریق فرآیندهای طبیعی است.

حریر علیرغم استحکام کششی بسیار زیادش، عموماً به دلایل دیگر مورد توجه است. نرمی آن را به کالایی بسیار مورد علاقه در طول تاریخ تبدیل کرده است و این الیاف ساده مسیرهای تجاری افسانه‌ای ایجاد کرده و فرهنگ‌ها را در سراسر جهان قدیم دگرگون کرده است.

لباس با پارچه مازاراتی

که از یک فیبر پروتئین طبیعی تشکیل شده است عمدتاً از فیبروئین تشکیل شده است که پروتئینی است که انواع خاصی از لارو حشرات برای ساختن پیله ترشح می کنند. در حالی که سایر حشرات نیز مواد  مانند تولید می کنند، بیشتر  جهان از لارو i، که کرم هایی هستند که فقط روی درختان توت زندگی می کنند، به دست می آید.

در شرایط نوری خاص،یک اثر نوری درخشان ایجاد می کند که به دلیل ساختار مثلثی منشور مانند الیاف است. این منشورها نور را در زوایای مختلف منعکس می‌کنند که منجر به رنگ رنگین کمان ظریفی می‌شود که  را بسیار معروف کرده است.

در اصل، انسان ها وحشی را برای ساختن پارچه تابستانی ابتدایی برداشت می کردند. در حالی که کرم ها در مناطقی از چین، هند و اروپا را در طبیعت می چرخانند،  وحشی هرگز به مقدار کافی برای برآوردن نیازهای تولید نساجی کامل در دسترس نیست.

اهلی از چین سرچشمه می گیرد. یکی از شواهد باستان شناسی تاریخ استفاده از منسوجات  در چین را به 6500 سال قبل از میلاد برمی گرداند و چینی های باستان مطمئناً در 3600 سال قبل از میلاد از استفاده می کردند.

در حالی که سوابق تاریخی مبدا تولید پارچه نخی در چین تا حد زیادی وجود ندارد، افسانه‌های چینی به امپراطور لیزو، که هنر ساخت است، اعتبار می‌دهند. در روزهای اولیه فرهنگ چین، فقط اشراف  می پوشیدند، اما با توسعه و ثروتمند شدن تمدن چین، مردم عادی نیز شروع به پوشیدن این پارچه نرم و بادوام کردند.

تولید احریر در چین در نهایت منجر به توسعه مسیرهای تجاری برجسته پیش از صنعتی شد. از چین تا اروپای غربی امتداد داشت و بازرگانان چینی برای مبادله با کالاهای کشورهای دوردست از این مسیر تجاری بالا و پایین می رفتند.

برای نسل‌ها، اسرار نوغان‌سازی ارزشمندترین و محفوظ‌ترین دانش اشراف چینی بود، اما سرانجام، اطلاعات در مورد چگونگی ساخت  تصفیه‌شده در چند قرن اول پس از میلاد به کره و هند گسترش یافت. هند، تایلند، و سایر کشورهای آسیایی قبلاً در این مرحله فرآیندهای بسیار توسعه یافته ای در پرورش گوشت داشتند، اما روش چینی برای ساخت برتر تلقی می شد که امروزه با پیشرفت تکنولوژی قیمت پارچه و نوع پارچه نیز تغییر کرده است.

دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.

نظرتان را ثبت نمایید.

شماره همراه شما منتشر نخواهد شد.